آقای میم میگفت با هرکس تو فضای مجازی آشنا شدیم وقتی بعد مدتها دیدی مش خورد هر بار تو ذوق مون یعنی تصورات پوشالی و خیالی ازش داشتیم بر مبنای نوشته هاش در حالیکه حقیقت ماجرا چیز دیگه آیه من به آقای میم لبخند زدم وقتی داشت برای همه تعریف میکرد و یاد بچه های بلگفا افتادم و خودم که سالها فقط بانوی مجازی ای بودم..
سلام
این قضیه رو تایید می کنم... حالا نه اینکه توی ذوق بخوره....ولی تفاوت فاحشه چون ما بر اساس نوشته ها تصور می کنیم...اگه خوشمون بیاد , خوب تصور می کنیم... این تصوراتمان به مرور به طرز اغراق گونه ای ایده آل گرایانه می شود... در چنین صورتی طبعن وقتی با واقعیت روبرو می شویم توی ذوق مان می خورد.
سلام دقیقا همینجوره به نظرم باید همه عکسشون گوشه وبلاگشون باشه اما متاسفانه اینجور نیست مثلا خود من سالها بودم نوشتم.. اما خب همش مجازی.. آدمها تورو بر اساس نوشته هات تصور میکنن و از تو مدینه فاضله میسازن
چه باحال نظرات رفته بود تو سطل زباله بازیافت شد
فراوان درود ..
با آقای "میم" شدیداً موافقم
بله دقیقا همینجوره این خاصیت فضاهای مجاز یه.. اون بنده خدا که حسابی کلافه بود میگفت یه بار نشد با یکی آشنا شیم تو فضای مجازی ادم حسابی باشه یا همونی باشه که تظاهر میکرده:
فراوان درود ..
عیبی نداره .. گاهی پیش میاد
سلام و درود فراوان
چقدر با آقای "میم" موافقم .. !
فوق العاده ..
سلام بله دقیقا همینطوره